Thailand (officiële naam: Ratcha Anachak Thai, verkorte vorm: Prades of Prathet Thai, Muang-Thai = 'land van de vrije mensen'; tot 1939 in Europa bekend als Siam), is een koninkrijk in Zuidoost-Azië en ligt op het schiereiland van Indo-China. De totale oppervlakte van het land bedraagt 513.115 km2 en daarmee is Thailand ongeveer dertien keer zo groot als Nederland en iets kleiner dan Frankrijk. Van noord naar zuid meet Thailand maximaal 1500 kilometer en van oost naar west 800 kilometer. Op het smalste gedeelte, de landengte van Kra Buri, is Thailand slechts 13 kilometer breed.

Thailand grenst in het noordoosten aan Cambodja (803 km), in het noorden aan Laos (1754 km), in het westen aan Myanmar (1800 km: het voormalige Birma) en in het zuiden aan Maleisië (506 km). Zuid-Thailand bestaat uit een lang schiereiland van meer dan 1200 kilometer, dat in het westen begrensd wordt door de Andamanse Zee als deel van de Indische Oceaan, en in het oosten door de Golf van Thailand als laatste uitloper van de Zuid-Chinese Zee. Voor de kust liggen honderden kleine en grote eilanden, zowel aan de westkust als aan de oostkust. Phuket (Maleisisch: bukit = heuvel) ligt in de Andamanse Zee net voor de kust van de provincie Phang-nha en is door de Sarasinbrug verbonden met het vasteland. Het is met 810 km2 Thailands grootste eiland. Ko Chang is het tweede eiland met 500 km2, Samui is met 247 km2 het grootste eiland in de Golf van Thailand.

1. Het Noord-Thaise bergland bestaat uit de laatste uitlopers van de Himalaya, die min of meer parallel aan elkaar van noord naar zuid lopen. Langs de westgrens met Birma strekt zich een jong plooiingsgebergte uit dat van noord (gemiddelde hoogte 1500-2500 m) naar zuid (50-100 m) in hoogte afneemt. Het westelijke bergland gaat in het noordoosten over in het Noord-Thaise bergland (gemiddelde hoogte 1500 m), dat door de belangrijkste vier bronrivieren van de Chao Phraya in een aantal bergketens, dalen en bekkens is versneden. De smalle valleien worden gevormd door de rivieren de Nan, de Yom, de Wang en de Ping. De Doi Inthanon of Angka in het westelijke bergland is met 2576 meter de hoogste bergtop van Thailand. Deze streek staat ook bekend om zijn spectaculaire watervallen en een overvloed aan grotten, verborgen in de kalkstenen bergen.
2. Het centrale laagland ten zuiden van het Noord-Thaise bergland is een vruchtbare moerasbodem die zeer geschikt is voor rijstbouw, en opgebouwd uit het slib dat door de Chao Phraya of Mae Nam (moeder der wateren) en andere rivieren (o.a. Wang, Ping, Yom, Nan) wordt aangevoerd. Het gebied heeft vrijwel de vorm van en rechthoek en meet ca. 200 bij 440 kilometer. Het vlakke land wordt in het noorden en westen door gebergten begrensd en in het oosten door de heuvelruggen op de grens met het Khoratplateau. In dit gebied ligt onder andere de miljoenenstad Bangkok en het is tevens het belangrijkste industriegebied. De Chao Phraya is de belangrijkste waterweg van Thailand, die ontspringt in het noorden en vlak onder de hoofdstad Bangkok in de Golf van Thailand uitmondt. Jaarlijks groeit de delta door aanslibbing ongeveer zes meter.
3. Het Khoratplateau, dat Noordoost-Thailand (Isan) beslaat, is een komvormig tafelland, in het noorden en oosten begrensd door de Mekong en in het westen en zuiden door gebergten. Het plateau wordt door steile hellingen, tot meer dan 1000 meter hoog, van de Centrale Laagvlakte gescheiden en loopt in het zuidoosten dood op het Dangrekgebergte op de grens met Cambodja. De bodem bestaat voornamelijk uit onvruchtbare fijnzandige leem en is dan ook de armste streek van het land. Toch bestaat de schrale bodem bijna volledig uit akkerland. Vroeger was dit gebied bedekt met uitgestrekte bossen, die echter door intensieve roofbouw vrijwel volledig verdwenen zijn. Men schat dat nog geen vijftig jaar geleden 70% van Thailand bebost was; tegenwoordig is dat nog maar 15%. Herbebossingsprogramma’s hebben maar weinig succes opgeleverd, integendeel, er worden nog steeds stukken bos illegaal omgehakt. De belangrijkste rivieren zijn de Chi en de Mun, die in de Mekong stromen, de op vier na grootste rivier ter wereld.
4. De Thaise landtong in het zuiden wordt ingenomen door uitlopers van het westelijke bergland, met aan weerszijden veelal smalle kustvlakten. De kust is sterk geleed en het binnenland bestaat uit heuvels en regenwouden. De bergen hier zijn uitlopers van het Cardamomgebergte, een Cambodjaanse bergketen die trapsgewijs van 500 tot 1600 meter hoogte oploopt. Voor de kust liggen veel kleine eilandjes, waarvan het toeristische Phuket in de Andamanse zee en Ko Samui in de Golf van Thailand de bekendste zijn. Meest opvallend in dit gebied zijn de gigantische kalksteenformaties die uit de Andamanse Zee oprijzen.

Het grootste deel van Thailand heeft een tropisch moessonklimaat, te verdelen in drie seizoenen met een gemiddelde hoge dagelijkse temperatuur van 25°C.
De temperatuur stijgt bijna nooit boven de 35°C en daalt nooit verder dan 16°C. Op de hoogste bergtoppen kan het wel eens vriezen en in de winterperiode kan het behoorlijk koel zijn met temperaturen rond de 10°C. De dag- en nachttemperaturen kunnen in het noorden en midden van het land zeer groot zijn, tot een verschil van   20°C. De gemiddelde jaarlijkse neerslag voor het grootste deel van het land bedraagt 1200-1400 mm. Aanzienlijk vochtiger zijn het zuiden (1400-2400 mm) en de streek ten oosten van Chanthaburi (meer dan 2400 mm). Minder dan 1200 mm per jaar ontvangt het gebied dat in de regenschaduw ligt van het westelijke bergland, alsmede de westelijke provincies van het Khoratplateau.

Het hete seizoen valt tussen maart en half juni, met april en mei als heetste maanden van het jaar; het is dan warm en droog met een temperatuur die incidenteel tot 40°C kan oplopen. Een bezoek aan Bangkok in deze periode is niet erg aangenaam door de hoge luchtvochtigheid (nooit minder dan 50% en vaak meer dan 80%!) waardoor het drukkend en broeierig aanvoelt. Volgens het Guiness Book of Records heeft Bangkok de hoogste gemiddelde temperatuur (dag en nacht; zomer en winter) ter wereld. In het zuiden en zuidoosten kan in deze periode nog een flinke regenbui vallen.

In de regentijd, die duurt van midden juni tot november, heerst de natte zuidwestmoesson. Er kan dan, vaak in de namiddag of ’s avonds, in een korte tijd zeer veel regen vallen, met in de maand oktober zelfs kans op overstromingen. Moessonperiodes kunnen het ene of het ander jaar sterk van elkaar verschillen. In sommige jaren regent het zeer veel, in andere jaren is het weer veel droger. Vaak liggen er tussen de stortbuien meerdaagse droge perioden.
In het noorden valt minder regen en het noordoosten is het droogste gebied van het land. De gemiddelde jaarlijkse neerslag over geheel Thailand bedraagt 1600 mm, waarvan ca. driekwart in de regentijd valt. In de droogste gebieden is de gemiddelde jaarlijkse neerslag van 1000 mm nog altijd veel hoger dan in Nederland. De meeste regen wordt van juni tot oktober aangevoerd vanuit de Indische Oceaan, waardoor de hoogste neerslag wordt gemeten op de bergachtige westkust van het schiereiland (Ranong: 5000 mm) en het zuidoosten (Chanthaburi: 4000 mm).

De winter in Thailand duurt van november tot maart en deze periode waait de vrij droge noordoostmoesson. Het is dan droog en aangenaam weer (niet zo benauwd) en de gemiddelde temperatuur schommelt dan tussen de 25 en 30°C, met uitschieters naar beneden in het noorden en noordoosten. Deze periode is toeristisch gezien dan ook het hoogseizoen.

Het zuidelijk schiereiland van Thailand heeft een eigen klimaat met neerslaghoeveelheden die vrij regelmatig over het jaar zijn verdeeld, maar in totaal valt er meer neerslag dan in de rest van het land; de meeste regen valt in oktober en november.
Op het eiland Phuket regent het voornamelijk in mei-juni en op het eiland Ko Samui in oktober-november, vaak gepaard gaand met hevige stormen.

• Bangkok
• Jungletocht bij Chang Rai (olifantjes rijden)
• Luieren op Ko Samui
• Full Moon Party op Ko Phangan
• Gevolgen tsunami meemaken
• Duiken