China is met een oppervlakte van bijna 10 miljoen km² (9.597.000 km² om precies te zijn) het op twee na grootste land ter wereld. Het land is ongeveer 300 keer groter dan Nederland en daarmee kan het qua oppervlakte gemakkelijk een vergelijking met West-Europa doorstaan. De totale lengte van de grens aan landzijde bedraagt ruim 23.000 km. De totale lengte van de kustlijn bedraagt ruim 14.000 km. De langste rechte afstand is ruim 5.000 km. Er wonen 1.3 miljard mensen, dit is ongeveer 1/5 deel van de totale wereldbevolking.

China heeft een grote variatie in geografie, landschappen en klimaten; tropisch regenwoud, rijstvelden, woestijnen, graslanden, besneeuwde bergtoppen, stranden, enorme steden en kleine dorpen wisselen elkaar af. Het is niet mogelijk om voor heel China per maand een gemiddelde temperatuur te geven. Door de grootte van het land en door de hoogteverschillen zijn er grote verschillen. De klimaten variëren van subtropisch in de zuidelijke provincies tot gematigd in het noorden.

• De noordelijke winters zijn koud. In Beijing komt de temperatuur dan niet boven de 0°C en een gure ijskoude wind uit het noorden doet het nog kouder aanvoelen. Over het algemeen is het in de winter wel droog en zonnig. Vanaf maart stijgt de temperatuur tot gemiddeld 20°C. In de zomermaanden is het vrij warm, tussen 25°C en 30°C. De temperatuur kan dan zelf oplopen tot 35°C of hoger. In de herfst is het overdag nog redelijk warm, maar koelt het 's avonds sterk af.

• In het zuiden (het gebied rond Canton) zijn de verschillen in temperatuur minder groot. Het is 's zomers wel iets warmer dan in het noorden en de temperatuur daalt 's winters zelden beneden het vriespunt. De hete, vochtige periode valt tussen april en september; de temperatuur kan dan stijgen tot 38°C. De zomer is tevens het regenseizoen. De winters (januari-maart) zijn kort.

• In Centraal China zijn de zomers lang, heet en vochtig. Tussen april en oktober kent men daar de hoogste temperaturen. De winters zijn kort en koud en de temperaturen kunnen dalen tot 0°C.

• Aan de kust zorgt een zeeklimaat voor de gematigde temperaturen, met in verhouding meer regen in de zomer. De hooglanden van Tibet en Qinghai kennen een bergklimaat met strenge winters en matig warme zomers.
  De Yangtse Rivier is de scheidingslijn wat betreft de verwarmingsvoorziening in de woonhuizen. Voor alle gebieden boven deze rivier geeft de regering toestemming om kolen te branden, ten zuiden van deze rivier moeten de mensen maar warme kleding aantrekken.

De geografische geschiedenis van het land werd bepaald door het rijzen van het Centrale Hoogland. Hierdoor is tevens het hooggebergte ontstaan. Oost-China ligt relatief laag (over het algemeen beneden de 500 meter) en de Tibetaanse hoogvlakte ligt hoger dan 2.000 meter, met pieken van 7.000 tot boven de 8.000 meter. Op het Centrale Hoogland ontspringen de twee grote rivieren van China: de Yangze Rivier (Chang Jiang), en de Gele Rivier (Huang He). Miljoenen jaren voerden deze rivieren slib aan waardoor het Chinese laagland ontstond. Deze afzetting kon ontstaan vanwege de enorme erosie die het centrale deel van China teisterde en die mede ontstaan is vanwege de grootschalige ontbossing van het land. China heeft 1.500 rivieren. Deze rivieren zijn onmisbaar voor transport, energievoorziening en irrigatie. Verder heeft China circa 370 grote (zoetwater en zoutwater) meren en ontelbare kleinere.

Heel globaal kan China in verschillende geografische en klimaatzones worden verdeeld:

• De woestijn- en steppegebieden van Mongolië en Xinjiang bestaan uit droge steppen, bekkens, hoogvlakten en woestijnen. Het gebied behoort geografisch tot Centraal-Azië. De hoogvlakten worden door bergruggen gescheiden. De communicatielijnen volgen de oases, waaromheen de steden zijn geconcentreerd. In dit gebied is het klimaat continentaal, met droge en koude winters en hete tot zeer hete zomers. De temperatuursverschillen tussen dag (zeer heet) en nacht (koud) zijn erg groot.
• Het noordoostelijke deel - met de belangrijkste steden Shenyang, Dalian en Harbin - kent uitgestrekte laagvlaktes waar de winters lang en koud en de zomers kort en heet zijn.
• Het noordcentrale gebied wordt door heuvelruggen van de Yangzi gescheiden. Het gebied ligt over het algemeen onder de 200 meter en bevat de Delta van de Gele rivier (Hüanghe) en andere rivieren. Het gebied is erg gevoelig voor overstromingen en droogte. Het noordoostelijk deel en Centraal China kent een landklimaat met hete zomers en koude winters waarin het vaak vriest. In de zomer valt de meeste neerslag. In de lente komen er regelmatig stofwinden voor.
• West-China wordt van het oosten gescheiden door de randgebergten van de Mongoolse hoogvlakte en het westelijk berggebied van Sichuan en Yunnan. Het zuidwesten bestaat uit een plateau met hoogten tussen de 1.000 en 2.500 meter. Het wordt doorsneden door grote rivieren, met relatief kleine, vruchtbare dalen. Het klimaat is er mild, met koele, droge winters en lange, vochtige, maar niet erg hete zomers.
• Het heuvelachtige en waterrijke zuidoostelijke deel kent door de grote hoogteverschillen en het vele water diverse weersomstandigheden en heeft een tropisch klimaat. In het voorjaar valt er veel neerslag. In de zomer is het er tropisch warm en vochtig. Aan het eind van de zomer bestaat er het gevaar van tyfonen. In de winter vriest het er zelden.
• Het Lössplateau van Centraal-China was ooit één van de belangrijkste centra van de Chinese beschaving. De vallei van de Wei-rivier is de belangrijkste toegangsroute naar Centraal-Azië. De lössgrond is vruchtbaar maar bevattelijk voor erosie. Het gebied is nogal droog . De zomers zijn heet en de winters streng en koud.
• Het Sichuanbekken is zeer vruchtbaar en wordt omringd door bergen. Het klimaat is mild. In de winter is het niet erg koud doordat de bergruggen in het noorden de koude winden tegenhouden. De meeste neerslag valt in de zomer.
• Het Tibetaanse Plateau omvat Tibet, Qinghai en een deel van Sichuan. Het grootste deel van dit gebied bevindt zich meer dan 3.000 meter boven de zeespiegel, met bergtoppen van 7.000 tot 8.000 meter hoog. De hoofdstad van Tibet (Lhasa) ligt op 3.500 meter hoogte. Het gebied bestaat uit berghellingen en vlakten. Het klimaat wordt sterk door de hoogte beïnvloed. De winters zijn koud en de zomers koel, hoewel de zon wel vaak schijnt. Er valt weinig neerslag.

• Beijing
• Chinese muur (één van de 7 wereldwonderen)
• Verboden stad
• Plein van de hemelse vrede